39-300 Mielec, ul. Żeromskiego 28
tel./fax 17 788 51 68, 17 788 51 69
e-mail: kopernik@powiat.mielec.pl
Patron szkoły: Mikołaj Kopernik

Patron szkoły: Mikołaj Kopernik

"Wstrzymał Słońce, ruszył Ziemię; polskie wydało go plemię" - tymi właśnie słowy chyba najłatwiej byłoby określić sylwetkę tego wybitnego naukowca, prawdziwego człowieka renesansu.

Mikołaj Kopernik urodził się 19 lutego 1473 r. w Toruniu przy ulicy św. Anny - dziś Kopernika. Był synem kupca toruńskiego, siostrzeńcem biskupa warmińskiego Łukasza Waczenrode. Nowo narodzonego ochrzczono w kościele parafialnym św. Jana. Edukację rozpoczął w Szkole Świętojańskiej od nauki czytania i pisania, rachunków i śpiewu kościelnego, a następnie w klasach wyższych: gramatyki, retoryki, dialektyki, geografii, geometrii i prawdopodobnie nieco astronomii. Latem 1483 roku 10-letniemu Mikołajowi umiera na zarazę ojciec. Odtąd jego wychowaniem i edukacją zajął się brat matki, Łukasz Wetzenrode, piastujący rozliczne godności państwowe, a wkrótce wysoki dostojnik kościelny na Warmii. Pod opieką wuja - od 1478 r. biskupa warmińskiego - Mikołaj uczy się w szkole katedralnej we Włocławku, która będąc jak gdyby filią Akademii Jagiellońskiej przygotowywała do studiów uniwersyteckich.

Kopernik posiadał rodzeństwo: starszego brata Andrzeja oraz dwie siostry Barbarę i Katarzynę. Krótko przed śmiercią ojca w 1483 roku rodzina Koperników przeniosła się do kamienicy przy Rynku Staromiejskim. W osiemnastym roku życia za sprawą wuja Łukasza Watzenrode Mikołaj Kopernik udał się do Krakowa na studia uniwersyteckie, które kończył w latach 1491-1495. Pobierał wówczas nauki akademickie w dziedzinie geometrii, trygonometrii, matematyki oraz astronomii.

Jesienią 1491 r. Kopernik przybywa do Krakowa, gdzie rozpoczyna naukę jako jeden z 69 studentów przyjętych na wydział sztuk wyzwolonych Akademii Jagiellońskiej. Czteroletni okres pobytu w Krakowie spędził na słuchaniu wykładów geografii matematycznej i astronomii sferycznej, arytmetyki i perspektyw, a więc teorii proporcji oraz nauki wyciągania pierwiastków kwadratowych. Poznał geometrię Euklidesa i oczarowała go dyskusyjna metoda nauki.

W 1496 roku Mikołaj przyjmuje w kanonii warmińskiej niższe święcenia kapłańskie. W tym samym roku wyjeżdża do Bolonii aby studiować prawo kanoniczne, mające przysposobić go do administrowania dobrami kościelnymi. Pobyt Kopernika w Bolonii trwał trzy lata. Studiów jurystycznych nie ukończył prawdopodobnie dlatego, że pochłaniało go to, co niosło ze sobą Odrodzenie tak w sensie intelektualnym, jak i obyczajowym. Prowadził obserwacje nieba pod kierunkiem sławnego astronoma Dominika Nawary, studiował grekę.

W październiku 1497 r. otrzymuje Mikołaj kanonię we Fromborku i aby odbyć praktykę prawa kościelnego przed przystąpieniem do pełnienia swoich obowiązków, wyjeżdża do Rzymu (1500 r.). Po pobycie w wiecznym mieście Kopernik wraca na Warmię, ale nie mając ukończonych studiów prawniczych, myślał o powrocie do Włoch. Zamysł swój zrealizował jeszcze tego samego roku wyjeżdżając do Padwy. Dwuletni pobyt zaowocował odbyciem studiów medycznych, a następnie na uniwersytecie w Ferrarze dnia 31 maja 1503 r. złożeniem egzaminu doktorskiego z prawa kanonicznego. Wróciwszy na Warmię został wciągnięty w wir spraw administracyjnych i politycznych.

W latach 1503-1510 mieszkając w Lidzbarku - siedzibie biskupa warmińskiego - bierze udział w niezliczonych naradach i sejmikach, które miały zażegnać konflikty z zakonem krzyżackim. Tłumaczy z greckiego i łaciny oraz prowadzi obserwacje nieba. Przygotował i rozpowszechnił wśród bliskich i znajomych główne tezy swojej teorii w pracy "Kalendarzyk o hipotezach ruchów niebieskich" stwierdzając: "(...) środek Ziemi nie jest środkiem świata, ale jedynie środkiem ciężkości oraz środkiem drogi Księżyca. (...) Wszystkie ruchy planet dają się wytłumaczyć obiegiem wokół Słońca. (...) Słońce jest nieruchome względem gwiazd stałych".

Po śmierci Łukasza Wetzenrode (1512 r.) przenosi się Kopernik do Olsztyna, gdzie skupia w swoich rękach pełnię władzy: jako sędzia przyjmuje odwołania sądów ławniczych, zarządza dobrami kapitulnymi, osądza chłopów i nadaje im ziemię oraz ściąga z nich czynsze i podatki, ponadto leczy okoliczną ludność i mieszkańców zamku. W latach dwudziestych Kopernik przenosi się na stałe do Fromborka. Zamieszkał w jednej z wież obronnych katedry, gdzie też urządził pracownię.Już rok później został kanclerzem kapituły i kontrolerem jej wydatków. W 1516 roku objął stanowisko administratora dóbr kapituły warmińskiej z siedzibą w Olsztynie, pod jego zarządem znalazły się 2 miasta Olsztyn i Melzak oraz 119 wsi.

Wielką rolę odegrał Kopernik także w walkach z najeźdźcami z Prus oraz w wojnie z Krzyżakami w latach 1519-1521 co zostało docenione nadaniem mu urzędu Komisarza Warmii z ramienia króla Zygmunta I Starego. Wydał dzieło ekonomiczne "Rozprawa o monecie" - gdzie sformułował znane potem w ekonomii prawo Greshama. Jednak głównym i najważniejszym jego dziełem jest "De revolutionibus orbium coelestium", którego stworzenie zajęło astronomowi przeszło trzydzieści lat życia. Do wydania drukiem przyczynili się: niemiecki matematyk, entuzjasta idei heliocentrycznej Jerzy Joachim Retyk i przyjaciel Kopernika Tiedeman Gize. Drukowany egzemplarz wiekopomnego dzieła ujrzał autor na łożu śmierci i nie był na tyle przytomny by móc je przejrzeć. Umiera 24 maja 1543 roku.

Pracę nad dziełem "De revolutionibus" rozpoczął Kopernik około 1515 roku i właściwie do końca życia ciągle wnosił do niej poprawki. W maju 1539 roku przybył do Fromborka młody uczony niemiecki Jerzy Joachim von Lauchen zwany Retykiem, który znacznie przyczynił się do wydania drukiem wielkie dzieła Mikołaja Kopernika. W roku 1540 Retyk wydał rozprawę pt. "Narratio prima" czyli "Opowiadanie pierwsze", w której obwieszcza światu odkrycia Kopernika. Po długich namowach przekonuje on astronoma do wydania drukiem dzieła "O obrotach". W roku 1541 Retyk opuszcza Frombork wioząc do Norymbergii wielkie dzieło Kopernika. Ukazuje się ono drukiem w 1543 roku w Norymbergii, w drukarni Jana Petreiusa pod tytułem "De revolutionibus orbium coelestium libri VI", a dedykowane zostaje papieżowi Pawłowi III. Dzieło to składało się z sześciu ksiąg i 203 kart, a pierwszy nakład wynosił około tysiąca egzemplarzy.

Tymczasem Kopernik ciężko zachorował, by 24 maja 1543 roku zamknąć oczy już na zawsze. Został pochowany w podziemiach katedry fromborskiej, w pobliżu ołtarza należącego do jego kanonii.

Sztandar szkoły

Krótka historia sztandaru II LO

My, Uczniowie klas pierwszych [lub My, absolwenci] II Liceum Ogólnokształcącego im. Mikołaja Kopernika w Mielcu, pomni najlepszych tradycji naszej Szkoły, na Jej sztandar ślubujemy… To fragment roty ślubowania rokrocznie składanej przez uczniów rozpoczynających naukę oraz absolwentów naszej szkoły na jeden z symboli naszego liceum. II LO otrzymało sztandar 11 czerwca 1972 r. podczas uroczystości nadania szkole imienia Mikołaja Kopernika. Sztandar towarzyszy nam m.in. w chwilach uroczystych, akademiach, jest świadkiem naszej historii.

Kiedy w 1989 r. Polska powróciła do symboli przedwojennych, orzeł na naszym sztandarze też otrzymał koronę. W listopadzie 2007 r. Zarząd Główny Związku Kombatantów Rzeczpospolitej Polskiej i Byłych Więźniów Politycznych odznaczył nasz sztandar za zasługi.

Niestety czas odcisnął piętno na „starym” sztandarze i pomimo prób renowacji należało zastąpić go nowym. Nowy sztandar został poświęcony 27 lutego 2013 r. podczas uroczystej mszy z okazji jubileuszu 60-lecia naszej szkoły.

te: 0.012s dbnc: 5 dbnq: 5